Eins og komið hefur fram hér ferðaðist ég svolítið í sumar og eftir Ull í fat keppnina gistum við Jenný vinkona mín í gamla skólahúsinu á Hvanneyri. Við vorum aleinar í húsinu og notuðum auðvitað tækifærið og gengum um og skoðuðum. Þarna er margt sem greinilega hefur ekki verið breytt neitt frá upphafi og hefði ekki verið leiðinlegt að ganga um með kunnugum, til dæmis var minn maður þarna nemandi á sjöunda áratugnum.
Hér horfi ég niður stigaganginn. Mér þykir það merkilegt að Agnar minnist þess ekki að menn hafi neitt gert af því að renna sér niður handriðið.
Gömlu gólfdúkarnir voru aldeilis ekki einnota.
Bráðfalleg hurð að einhverri kjallarakompu.
Einhver virðulegasti hlutur í hverjum skóla var bjallan.
Á heimleiðinni var það yfirlýst markmið að stoppa í öllum galleríum, handverkshúsum og söfnum. Ég tók ekkert mjög mikið af myndum en lesendur hér vita að ef ég sé ofn af þessu tagi verð ég að smella af. Hann á heima á Hvammstanga
og þar eru þessir baukar líka. Minn æðsti baukadraumur er að eignast svona einhvern tíma. Kannski.
